In onze samenleving zijn mensen druk bezig om fit ouder te worden: veel bewegen, oefeningen doen om het verval tegen te gaan. Oud-zijn is een schrikbeeld: “het is alleen maar inleveren”. Het is een moeten accepteren dat alle mogelijkheden minder worden. Moeten accepteren dat de wereld kleiner wordt. Ik ben elke keer benieuwd hóe mensen oud zijn, hoe ze ermee om gaan. En door hen te observeren kom ik bij dat wat ik bij oudere mensen ontdek: wijsheid. De wijsheid bestaat in het besef dat ze slechts een schakeltje zijn in de keten van de generaties. Het besef dat ze als mens deel uitmaken van een groter geheel. Het besef dat het in het leven gaat en draait om het geloof in God. En met hun wijsheid spelen ouderen een belangrijke rol in hun omgeving, die snakt naar wijsheid en naar zingeving. Psalm 71:18 bidt: “Nu ik oud en grijs ben, verlaat mij niet, o God, zodat ik het nageslacht, elk nieuw kind, kan verhalen van de macht van uw arm.” Ik wens u als oudere toe dat u zó uw wijsheid inzet!
Pastoraal werker, Gea de Kwant